Jak to kiedyś w karczmach bywało…

... za bufetem krzątał się usłużnie Żyd arendarz, rad temu, że zwiększają się jego zyski. Karczma była też nieraz utrapieniem niejednej wiejskiej kobiety, gdy mąż roboty się żadnej nie imał, lecz przepuszczał ostatnie hrosze całymi dniami przesiadując przy horyłce.

Ksiądz grzmiał w cerkwi na takie parafian postępowanie, ale bywało, że i sam zachodził do karczmy, by dla odmiany od wina mszalnego, skosztować wybornego grzańca i zagryźć hreczanykiem.

Często zaglądał tu jakiś "wędrowny dziad", który grając na lirze opowiadał o dalekich krainach, niezwykłych bohaterach, wielkich namiętnościach, a spragnieni wrażeń i nowin chłopi gromadzili się wokół niego słuchając z zapartym tchem, wypytując o to czy owo i stawiali kolejny kufel piwa.

Takie karczmy odeszły już niestety w zapomnienie, tak jak i odeszli z tych gór ich dawni mieszkańcy. Z rzadka można jeszcze usłyszeć łemkowskie i bojkowskie piosenki, którymi rozbrzmiewały niegdyś gospody...

Od 1997 roku prostotą i tradycją trafiamy do serc naszych Klientów.

Dzięki naszej niezwykłej kuchni przeniesiesz się do czasów galicyjskich, zakosztujesz w potrawach łemkowskich i bojkowskich, staropolskich oraz ukraińskich. Naszą specjalnością są proste dania, bazujące na różnych rodzajach kaszy, grochu, kapuście, ziemniakach, mące razowej i regionalnej maślance.

Czy wiesz, że…

...pierwszy budynek Karczmy mieścił się na terenie skansenu w Sanoku? Jej właścicielka była pierwszą restauratorką, która wprowadziła kuchnię regionalną na podkarpacie. W 2000 roku oprócz Karczmy przy skansenie powstał drugi punkt, mieszczący się przy sanockim rynku - dzięki temu nasz lokal mógł być otwarty dla Klientów przez cały rok, a nie tylko w sezonie (od kwietnia do października). Skansen w Sanoku całkiem opuściliśmy w roku 2002 - wtedy rolę głównej restauracji przejął budynek w centrum miasta.